“…Os nuestros muertos mai no ixublidan iste fermoso mundo que les dio bida. Els encara aiman sus berdas bals, os suyos remorosos ríos, as suyas magnificas montañas, as suyas alpartadas cabañeras y ibóns y baías de marguins berdas y siempre sospiran con un amoroso
afecto por os sers bibos de corazons solencos, y a sobent retornan d’o goyoso estanco de caza ta besitar-nos, guidar-los y conotar-los…”
Ista ye parti d’a rispuesta d’o Chefe Seattle a os colons americans que quereban mercar as suyas tierras y nimbiar a la suya tribu a una reserba fa 122 añadas.Os antigos indios no entendeban cómo se creyeban os blancos capables de mercar bella cosa como a tierra. Ta els ixo yera imposible, l’ombre no puede poseyer a Tierra, ye a Tierra qui poseye a l’ombre.
Pues sí, encara que güe se charra muito sobre a “supuesta” destruczión d’a Tierra por l’aizión d’o ser umano, a la tierra rai, en piors situazións ha bibiu, Que aumentamos a cantidat de CO2 atmosferico, a ella rai, malas que la palmemos ella solica en bels millons d’añadas lo soluziona. Que regalamos o chelo d’os casquetz polars, a ella rai, ella ya lo iba a fer sin a nuestra aduya, encara que ella nos iba a dixar bel par de sieglos más ta fer-nos-ie.
¿Cómo podemos poseyer garra cosa que nos domina? Como diz a canta de Jimmy Fontana “He abierto os güellos ta beyer arredol de yo, y arredol de yo chiraba o mundo como siempre”
Con istas parolas quereba remerar o diya d’a Tierra, que se zilebra totz os 22 d’abril, ¿No lo sabebatz, berdat? Ye que no se fa garra actibidat, manifestación, nada de nada. En a facultat de cheolochía de Zaragoza güe se han feito bellas actibidatz, chuegos, charlas, etc. Pareix que cada año se fan más cosas interesants. Aspero que continen asinas y que a o año prosimo tos pueda combidar a totz a ir-ie.